Wednesday, November 7, 2012

വഴുക്കലില്‍ വീഴാതെ...




കൊച്ചിയില്‍ ജോലി ചെയ്യുമ്പോ അവിടെ റേഡിയോ സെറ്റ് ഉണ്ട്. ഫ്ലൈറ്റ് അറ്റന്ടെന്റ്റ്‌കളെ , എയര്‍ ഇന്ത്യ സെക്യൂരിറ്റിയെ ഒക്കെ അതിലൂടെ ആണ് ബന്ധപ്പെടുന്നത്.  റിസെപ്ഷനില്‍ ഉള്ള സുന്ദരി കുട്ടിയാരുന്നു അതിന്റെ ആള്...നല്ല മണി മണി പോലെ... അനര്‍ഘനിര്‍ഘളമായി ഇംഗ്ലീഷ് മൊഴിയും .നാട്ടിലെ സാദാ സ്കൂളിലൊക്കെ പഠിച്ചിട്ടു ഒരു വാക്യം പറയാന്‍ നൂറുതവണ മനസ്സില്‍ ഗൃഹപാഠം ചെയ്യുന്ന കാലം..ഗ്രാമര്‍ എന്ന കീറാമുട്ടി മനസ്സിനെ ആകെ ആശയ കുഴപ്പത്തിലാക്കുകയും ചെയ്യും....

അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോ ലവള്‍ക്ക് കെട്ടിയോന്‍ പണി കൊടുത്തു... ഗര്‍ഭിണി.പ്രസവലീവ് എടുത്തു അവള്‍ പോയി...താല്‍കാലികമായി ആരെയും നിയമിക്കുക എന്ന ആചാരം അവിടെ ഇല്ലാതിരുന്ന കൊണ്ട് പറയത്തക്ക പദവിയോ സ്പെസിഫിക് ജോബോ ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് റേഡിയോ സെറ്റിന്റെ കണ്ട്രോള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ എന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ചു.

ചുമതല ഏറ്റ ആദ്യ ദിവസം രാവിലെ എഴുനേറ്റപ്പോ മുതല്‍ ആകെ ഒരു എരിപൊരി സഞ്ചാരം. ഓഫീസില്‍ പോകുന്ന കാര്യമോര്‍ത്തിട്ട് ആകെ വെപ്രാളം . കണ്ട്രോള്‍ കം ഇന്‍ കണ്ട്രോള്‍ കം ഇന്‍ എന്ന റേഡിയോയിലൂടുള്ള ആ നിലവിളി മനസ്സില്‍ ഇങ്ങനെ കിടന്നു അലട്ടാന്‍ തുടങ്ങി. മൈക്കിലൂടെ ഇടയ്ക്കു അനൌണ്‍സ് ചെയ്യേണ്ടതായും വരും. ഈശ്വര..എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഒളിചോടിയാലോ എന്ന് പോലും ചിന്തിച്ചു.

അങ്ങനെ രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ചു ഓഫീസില്‍ എത്തി. സര്‍വ്വ ദൈവങ്ങളെയും പ്രാര്‍ഥിച്ചു ഒരു പേപ്പറില്‍ കണ്ട്രോള്‍ വിത്ത്‌ യു ഗോ എഹെഡ് എന്നൊക്ക എഴുതി വെച്ചു. വീണ്ടും വീണ്ടും വായിച്ചു കോണ്ഫിടെന്‍സ് കൂട്ടാന്‍ നോക്കി. അങ്ങനെ അങ്കലാപ്പുകളും ആശങ്കകളുമായി കുറെ മണിക്കൂറുകള്‍ കടന്നു
പോയി. പെട്ടെന്ന് ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്തു. " പ്രദീപ്‌ ക്യാബിന്‍ ക്ളീനിംഗ് പിള്ളാരോട് മിനി ബസ്സില്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യാന്‍ ഒന്ന് അനൌണ്‍സ് ചെയ്യ്..." മറുതലക്കല്‍ പ്രീസെറ്റ് സൂപ്പര്‍വൈസര്‍ ആണ്. ശരി സര്‍ എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഫോണ്‍ വെച്ചു.

ഒരു പേപ്പര്‍ എടുത്തു "ആള്‍ ക്യാബിന്‍ ക്ളീനിംഗ് ബോയ്സ് പ്ലീസ് റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ റ്റു മിനി ബസ്‌ ഇമീടിയറ്റ്ലി " എന്നെഴുതി ആവര്‍ത്തിച്ചു വായിച്ചു നോക്കി....ഒരു ദീര്‍ഘശ്വാസം എടുത്തു ഇല്ലാത്ത ആത്മവിശ്വാസം ഉണ്ടെന്നു വരുത്തി മൈക് ഓണ്‍ ചെയ്തു.ഒരൊറ്റ കീറല്‍ ..."ആള്‍ ക്ളാബിന്‍ ബോയ്സ് "......മൊത്തം വഴുക്കല്‍ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി ആകെ പതറി ...ശബ്ദം പുറത്തോട്ടു വരുന്നില്ല...കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കേറുന്ന പോലെ ഒരു തോന്നല്‍ ...എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട സഹപ്രവര്‍ത്തകന്‍ ജിജോ മൈക്ക് വാങ്ങി അനൌണ്‍സ് ചെയ്തു.

പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ജി എമ്മിന്റെ വിളി വന്നു..തല കുനിച്ചു നിന്നു കിട്ടിയ പച്ചതെറി മൊത്തം ഏറ്റു വാങ്ങി. സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്ന സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ക്ക് നടുവിലൂടെ നിറ കണ്ണുകളുമായി സീറ്റിലെത്തുമ്പോഴേക്കും മനസ്സില്‍ വല്ലാത്തൊരു വാശി ഉണ്ടായി.ഈ ഭാഷ എങ്ങനെയും പഠിച്ചെടുക്കണം. ആ വാശിയില്‍ കുരുത്ത നിശ്ചയദാര്‍ഡ്യം.....അതാണ്‌ ഇന്നത്തെ എന്റെ അതിജീവനത്തിനു താങ്ങാവുന്നത് ..

വെറുതെ...ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം :))

4 comments:

  1. അതെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം നല്ലതാ ,.,.,.:))

    ReplyDelete
  2. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ഈ തിരിഞ്ഞു നോട്ടം.....:)

    ReplyDelete

വെറുതെ വായിചിട്ടങ്ങു പോകാതെ....എന്തെങ്കിലുമൊന്നു എഴുത് :)