അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു കുടുംബങ്ങളും കൂടി തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് പോകാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. തെക്കന്‍കേരളത്തില്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്നുവെങ്കിലും ഈ കാലമത്രയും തലസ്ഥാനനഗരി വിശദമായി ഒന്ന് കാണാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. സാമൂഹ്യപാഠം പുസ്തകത്തില്‍ നിന്നും പകര്‍ന്നു കിട്ടിയ അറിവിനപ്പുറം പത്രമാധ്യങ്ങള്‍ വരച്ചു കാട്ടിയ ചിത്രം മാത്രമേ ആ നഗരത്തെ കുറിചെന്റെ ഉള്ളിലുള്ളൂ. വിമാനതാവളത്തിലേക്ക് വര്ഷത്തി
സഹധര്‍മ്മിണിക്കും പയ്യന്സിനും സന്തോഷം. പയ്യന്‍സിനു യാത്രകള്‍, അതെങ്ങോട്ടാണെങ്കിലും ഏറെ ഇഷ്ടമാണ്. അങ്ങനെ അടുത്ത ദിവസം ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ യാത്ര തിരിച്ചു, രാത്രി വൈകി മാമന്റെ കോര്‍ട്ടെഴ്സില്‍ എത്തി. വി എസ്‌ എസ്‌ സി. ജോലിക്കാര്‍ക്കുള്ള കമ്പനി വക കോര്‍റ്റേഴ്സ്. നമ്മുടെ ഒരു ചെറിയ വീടിന്റെ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും അതിലുണ്ട്. അപ്പച്ചി ആഹാരമൊക്കെ ഒരുക്കിയിരുന്നു. യാത്രാ ക്ഷീണമൊ
രാവി
രാവി
തുമ്പയില്‍ ഐ എസ ആര്‍ ഓ പ്രവര്‍ത്തനമാരംഭിച്ച കാലത്ത് അതിനു അനുയോജ്യമായ സ്ഥലത്തിനുള്ള അന്വേഷണം ദേവാലയത്തിലെത്തി നി
ഇന്ത്യന്‍ ബഹിരാകാശ ഗവേഷണത്തി
സ്പേസ് മ്യൂസിയം കണ്ടിറങ്ങി വീട്ടിലെത്തി ചായയും കുടിച്ചു, നേരെ വേളി ടൂറിസ്റ്റ് വില്ലേജിലേക്ക്‌യാത്രയായി. കേട്ടിട്ടുള്ളതല്ലാതെ അതിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കാന്‍ ഇന്നുവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. എന്‍ട്രി പാസ്‌ എടുത്തകത്തു കയറി. അളിയന്റെ മകള്‍ മീനു, കുഞ്ഞന്റെ കളികൂട്ടുകാരിയാണ്. ഉദ്യാനതിലേക്കു കയറിയപ്പോ തന്നെ അവര്‍ ഓട്
ഇരുട്ട് വീണു തുടങ്ങിയപ്പോ ശംഖുമുഖത്തെത്തി. വറുത്ത കപ്പലണ്ടിയും വാങ്ങി ഞങ്ങള്‍ നിരന്നിരുന്നു കടലിന്റെ കാറ്റ് കൊണ്ടു. ഏതോ സ്കൂളില്‍ നിന്നും വന്ന കുട്ടികള്‍ ആ വരണ്ട വെളിച്ചത്തിലും കടലമ്മയോട് കിന്നരിച്ചു കൊണ്ട് തിരയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നു.ലൈഫ് ഗാര്‍ഡുകള്‍ അവരെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു കരക്ക്‌ കേറ്റി. ശക്തിയായി വന്നൊരു കുസൃതി തിര വള കച്ചവടവുമായ് കരക്കിരുന്നൊരു സാധുവിന്റെ സാധനകള്‍ തട്ടിതെറുപ്പിച്ച് അഹന്തയോടെ തിരിച്ചു പോയി. തിരയുടെ ശക്തി കൂടി വരുന്നു. ഞങ്ങള്‍ എഴുനേറ്റു മുകളിലെ പാര്‍ക്കിലെത്തി.ഏവരുടേയും ശ്രദ്ധാകേന്ദ്രമായി 'ജലകന്യക' ലാസ്യവതിയായി നീണ്ടു നിവര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു. കാനായി കുഞ്ഞുരാമന്‍ എന്ന മഹാപ്രതിഭയുടെ മറ്റൊരത്ഭുത സൃഷ്ടി. കൗതുകത്തോടെ, അതിലേറെ അതിശയത്തോടെ ആ ശില്‍പ്പ ഭംഗി ആസ്വദിച്ചു കുറച്ചു നേരം നിന്നു. അവിടെ നിന്നാല്‍ പുതിയ വിമാന താവളത്തി
പോകുംവഴി തന്നെ അടുത്ത ദിവസത്തെ യാത്ര പ്ലാന്‍ ചെയ്തു. രാവിലെ പദ്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രം. അത് കഴിഞ്ഞു പറ്റുമെങ്കില്‍ ആറ്റുകാല്‍. എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചു. പിറ്റേന്ന് കാലത്ത് തന്നെ കുഞ്ഞുകുട്ടിപരാതീനങ്ങളെ ഒക്കെ പിടിച്ചു പൊക്കി ഉറക്കച്ചവടോടെ കുളിപ്പിച്ച് യാത്രയായി. പദ്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിലെത്തി. നിധിശേഖരം കണ്ടെടുത്ത ശേഷം വാര്‍ത്തകളില്‍ നിറഞ്ഞു നിന്ന ലോകത്തെ ഏറ്റവും സമ്പന്നക്ഷേത്രത്തിലാണ് ഞങ്ങള്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നതെന്ന ചിന്ത മനസ്സില്‍ വല്ലാത്ത സന്തോഷമുണ്ടാക്കി. ക്ഷേത്രത്തിനുള്ളിലെ ശില്പഭംഗി
അവിടുന്ന് നേരെ പോയത് പൊങ്കാലകൊണ്ട് ലോകപ്രശസ്തമായ ആറ്റുകാല്‍ ക്ഷേത്രത്തിലേക്കാണ്. പദ്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്നും വണ്ടിയിലേക്ക് കയറുമ്പോ എന്തോ ഒന്ന് വലതു തോളിന്റെ പിന്നിലായി വിലങ്ങി. അനങ്ങാനും
വണ്ടിയിലിരിക്കുമ്പോ അളിയന് ചോ
വീട്ടിലെത്തി ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ച ശേഷം വൈകിട്ടത്തെ പരുപാടികളെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചു. വൈകിട്ട് മ്യൂസിയം കോമ്പ്ലെക്സില്‍ പോകാം. മൃഗശാലയും റെപ്ടയില്‍ ഹൌസും മ്യൂസിയം കോമ്പ്ലെക്സില്‍ ആണല്ലോ. കുട്ടികള്‍ക്കതൊരുപാടിഷ്ടമാകുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ നാലു മണിയോടെ സൂവിലെത്തി. പാസ്‌ എടുത്തു അകത്തു കടന്നു. ആവേശതിമിര്‍പ്പോടെ ഞങ്ങളുടെ വിരലില്‍ തൂങ്ങി കുഞ്ഞനും കുഞ്ഞിയും. പ്രവേശന കവാടത്തിനടുത്തു തന്നെ കുരങ്ങന്മാരെ കണ്ടു രണ്ടാളും കൈവിടുവിച്ചോടിപോയി അതിനെ കണ്ടു. ഒന്നര രണ്ടു മണിക്കൂറുകളോളം മൃഗങ്ങളുടെ ആ ലോകത്ത് കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ രണ്ടും എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യാന്‍ വെമ്പി എല്ലായിടത്തും ഓടി നടന്നു. അവര്‍ ആ നിമിഷങ്ങള്‍ എത്രമാത്രം എന്ജോയ്‌ ചെയ്യുന്നു എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി. കാഴ്ചകള്‍ കണ്ടും ക്യാമറയില്‍ പകര്തിയും ഞങ്ങള്‍ അവരോടൊപ്പം കറങ്ങി നടന്നു.
സൂവില്‍ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും നേരം നന്നേ വൈകിയിരുന്നു. ഓരോ ചായ കുടിച്ച ശേഷം നേരെ നാപിയര്‍ മ്യൂസിയത്തിന് മുന്നിലെത്തി. നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പഴക്കമുള്ള മ്യൂസിയം പ്രൌഡിയോടെ തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്നു. അതിനു മുന്പിലിരുന്നു പല പോസുകളില്‍ ഫോട്ടോ എടുത്തു. മ്യൂസിയത്തിന് മുന്നിലെ മണ്ഡപം കണ്ടപ്പോ പെട്ടെന്നോര്‍മ്മ വന്നത് "അരികില്‍ നീ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍" എന്ന പാട്ട് സീനില്‍ മുരളിയും കാര്‍ത്തികയും ആ മണ്ഡപത്തില്‍ നിന്നഭിനയിക്കുന്നതാണ്. മണ്ഡപത്തില്‍ കുറച്ചു നേരം വെറുതേ നിന്നു ചുറ്റുപാടുകളെ നോക്കി കണ്ടു. വല്ലാത്തൊരു ഭംഗിയാണ് സന്ധ്യാ നേരത്ത് ആ മണ്ഡപത്തിനു. കുഞ്ഞുങ്ങളെ അതിന്റെ പടിക്കിരുതി ഫോട്ടോ എടുത്തിട്ട് ഞങ്ങള്‍ അടുത്തുള്ള പുല്‍ത്തകിടിയില്‍ ചെന്നിരുന്നു. വലിയ തിരക്കൊന്നുമില്ലാത്ത സ്ഥലം.കളിക്കാന്‍ നല്ലൊരു സ്ഥലം കിട്ടിയ സന്തോഷത്തില്‍ കുഞ്ഞനും കുഞ്ഞിയും മതിമറന്നോടി നടന്നു. പോപ്‌കോണും കപ്പലണ്ടിയുമൊക്കെ കൊറിച്ചിരിക്കുമ്പോ മ്യൂസിയത്തിന് മുന്പിലെയും മണ്ഡപത്തിലേയും ലൈറ്റ്കള്‍ തെളിഞ്ഞു. മണ്ഡപത്തിനുള്ളിലെ ഭീമന്‍ റേഡിയോയില്‍ നിന്നും വയലും വീടും പരുപാടി ഉച്ചത്തില്‍ കേട്ടു തുടങ്ങി.ആ റേഡിയോ ശബ്ദം എന്നെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു പിന്നിലേക്ക്‌ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി. ചാനലുകളുടെ ബാഹുല്യം ടി.വി എന്ന മാധ്യമത്തെ വിപ്ലവകരമായി വളര്‍ത്തിയപ്പോ; നിറം മങ്ങിപോയ റേഡിയോ എന്ന ജനകീയ മാധ്യമത്തെ കുറിച്ച് ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു. റേഡിയോക്ക് സാധാരണക്കാരനില്‍ ഉണ്ടാരുന്ന സ്വാധീനം ഇന്ന് ടി വിക്കുണ്ടോ ?? ഇല്ലെന്നാണെന്റെ തോന്നല്‍.
ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്റെ യൗവനത്തിലേക്കും കൗമാരത്തിലേക്കും പോയി.ഒറ്റമുറി വീട്ടിലെ ഷെല്‍ഫില്‍ ചിറ്റപ്പന്‍ ഗള്‍ഫില്‍ നിന്നും കൊണ്ടു തന്ന അക്കായി മോണോ സെറ്റ്. ആകാശവാണിയിലെ രാവിലത്തെ വിദ്യാഭ്യാസരംഗം സമയത്താണ് ഞാന്‍ സ്കൂളില്‍ പോകാന്‍ ഇറങ്ങുന്നത്. അങ്ങനെ ഓരോ പരുപാടികളും എന്റെ ദിനചര്യകളുമായി യാദൃശ്ചികമായി ബന്ധപെട്ടിരുന്നു. അവധി ദിവസം ഉച്ചക്ക് ചലച്ചിത്രഗാന പരുപാടിയായ രഞ്ജിനി ഉച്ചത്തില്‍ വെച്ചു നാട്ടുകാരെ മൊത്തം കേള്‍പ്പിക്കും. മാസത്തില്‍ ഒരു ഞായറാഴ്ച മാത്രം വരുന്ന ചലച്ചിത്ര ശബ്ദരേഖ കാത്തിരുന്നു കേള്‍ക്കും. ചിലപ്പോ കാസറ്റില്‍ റിക്കോഡ്‌ ചെയ്യും. രാത്രിയില്‍ പഠിത്തം കഴിഞ്ഞു നാടകം കേള്‍ക്കും. വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം വയലും വീടും എന്ന പരുപാടി കേട്ടപ്പോ, അതിന്റെ പശ്ചാത്തല സംഗീതം പോലും പഴയത് തന്നെയെന്നു ഓര്‍ത്തു. ഒരുപാട് ഗൃഹാതുരത്വമൂറുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്നു. എവിടെയോ എന്തൊക്കെയോ നഷ്ടപ്പെട്ട് പോയല്ലോ എന്ന ചിന്ത മനസ്സിനെ വേദനിപ്പിച്ചു. ടി വി ഇന്ന് നമ്മളെ എത്രമാത്രം സ്വാധീനിചിട്ടുന്ടെങ്കിലും റേഡിയോ എന്ന മാധ്യമം എന്നെ പോലുള്ള സാധാരണക്കാര്‍ക്ക് എന്താരുന്നു എന്ന് ഈ വരികളിലൂടെയോ വാക്കുകളിലൂടെയോ വിവരിക്കുക അസാധ്യം. ആ യാത്രയില്‍ എന്നെ ഒരുപാട് ചിന്തിപ്പിച്ച ഒന്നാരുന്നു റേഡിയോയുടെ പ്രതാപകാലം.
നാലു ദിവസം നീണ്ട ഞങ്ങളുടെ അനന്തപുരിയാത്ര ഓര്‍മ്മകളിലെന്നും മിഴിവോടെ മികവോടെ തെളിഞ്ഞു നിക്കും.അത്രമാത്രം ഞങ്ങള്‍ അതാസ്വദിച്ചു. അതിനു വഴിയൊരുക്കിയ അളിയന് ഒരായിരം നന്ദി. ചരിത്രമുറങ്ങുന്ന നഗരത്തിന്റെ കാണാകാഴ്ചകള്‍ ബാക്കിയാക്കി, മധുരിക്കുന്ന ഒരുപാട് ഓര്‍മ്മകളുമായി ഞാന്‍ എന്റെ പ്രവാസം തുടരുന്നു.
Kollam Pradeep....nee oru ezhuthukaran anu allea..? Appreciatted...|Good job..regards Sudhesh
ReplyDeleteQuiet informative...next tym vacationil enikum oru VSSC pass oppichu tharanam ketto.....
ReplyDeleteThanx Sudhesh & Siya for ur valuable comments.
ReplyDeleteMachu travelogue kollam ketto.
ReplyDeleteഇഷ്ട്ടപെട്ടു... വിവരണം കൊള്ളാം... :)
ReplyDeletehmmmm.....photo facebookill kandappozee thonniii..
ReplyDelete